Czy niedobór endokannabinoidów odgrywa rolę w tych powszechnych chorobach?

Źródło Zdjęcia: unsplash

Dla wielu cierpiących na przewlekłe choroby, marihuana jest darem z nieba. Od tych, którzy zmagają się z gniewem zapalonych układów trawiennych, do tych, którzy walczą z globalnym bólem mięśniowo-szkieletowym i milionów, które donoszą, że agonia w ich głowach jest tylko początkiem ich objawów – konopie mogą pomóc tym bojownikom z ich ładunkiem fizycznych nieszczęść.

Ale dlaczego? Żeby wytłumaczyć, musimy się trochę cofnąć. Zapewne wiesz, że kannabinoidy (jak popularne CBD i THC) współdziałają z systemem endokannabinoidów (ECS) i że nasze ciała produkują naturalne endokannabinoidy, które współpracują z receptorami ECS w celu utrzymania zdrowia we wszystkich innych systemach organizmu. Ale czy wiesz, co się dzieje, gdy nie produkujemy wystarczająco dużo tych endokanabinoidów?

Nauka też nie. W każdym razie, nie bardzo. Ale dr Ethan Russo, dyrektor ds. badań i rozwoju Międzynarodowego Instytutu Marihuany i Kannabinoidów, stwierdził, że kliniczny niedobór endokannabinoidu może być przyczyną zespołu jelita drażliwego, fibromialgii, migreny i innych zespołów opornych na leczenie. ECS jest obecny w każdym głównym układzie organizmu, a więc w jaki sposób jego dysfunkcja może teoretycznie powodować tak różnorodne schorzenia – i jak konopie indyjskie radzą sobie z ich leczeniem.

Te warunki, wraz z innymi, które należą do tej sfery, są na ogół uważane za nieuleczalne i przewlekłe, zazwyczaj trwające do końca życia chorego. Dr Russo zaoferował nadzieję dla osób walczących z przewlekłymi chorobami, mówiąc, że skoro te schorzenia są na ogół nabyte (a nie wrodzone, od urodzenia), to wydaje się, że za chorobą kryją się zaburzenia ECS. Miejmy więc nadzieję, że można to w jakiś sposób odwrócić.

Co to jest kliniczny niedobór endokannabinoidów?

Teoria Clinical Endocannabinoid Deficiency (CED) wyjaśnia, że te warunki zdrowotne wynikają z niedoboru poziomu endokannabinoidu, zbliżonego do sposobu, w jaki niedobory neuroprzekaźników stoją za innymi chorobami, jak niedobór serotoniny w depresji. Innymi słowy, teoria zakłada, że przyczyną tych zespołów jest niewystarczająca ilość endokanabinoidów funkcjonujących w ECS.

Teoria ta została po raz pierwszy przedstawiona przez dr Russo w 2001 roku. Od tego czasu opublikował on kilka kolejnych dobrze cytowanych prac na ten temat.

Referat dr Russo z 2016 roku, Clinical Endocannabinoid Deficiency Reconsidered, powrócił do tego zagadnienia po tym, jak odnotowano istotne dowody dla tej teorii. Po pierwsze, statystycznie istotne różnice w endokannabinoidzie anandamid zostały zarejestrowane w płynie mózgowo-rdzeniowym chorych na migrenę. Zmniejszenie funkcji ECS stwierdzono w innym stanie, o którym myslano, że wpada w rubryki CED, zaburzenia stresu pourazowego (PTSD).A dane kliniczne wykazały, że leczenie kannabinoidami i zmiany stylu życia mające na celu promocję zdrowia ECS dostarczyły dowodów na zmniejszenie bólu, poprawę snu i inne korzyści u chorych – jeszcze więcej dowodów łączących dysfunkcję ECS z tymi schorzeniami.

Z pracy: „Gdyby funkcja endokannabinoidów została zmniejszona, wynika z tego, że obniżony próg bólu byłby aktywny, wraz z zaburzeniami trawienia, nastroju i snu wśród niemal uniwersalnych układów fizjologicznych podlegających systemowi endokannabinoidowemu (ECS)„.

Teoria CED zakłada również, że takie braki mogą być obecne z przyczyn genetycznych lub być wynikiem choroby lub urazu.

Badania koncentruje się przede wszystkim na IBS, migrenie i fibromialgii, z których wszystkie obejmują zwiększone odczucia bólu w dotkniętych obszarach, ale zaburzenia, które mogą wchodzić w zakres CED rubric obejmują: PTSD, jaskra, mukowiscydoza, rodzaje neuropatii, fantomowy ból kończyn, neonatalna niezdolność do rozwoju, kolka dziecięca, ból menstruacyjny, powtarzające się poronienia, hyperemesis gravidarum, choroba dwubiegunowa i wiele innych. Wiele z tych chorób jest mało zrozumiałych i pozostają odporne na leczenie.

Jak poprawić „ton” ECS

Niestety, nie ma tu żadnego magicznego rozwiązania, ale są metody na poprawę „tonu” ECS, który jest terminem używanym do opisania funkcjonowania tego mało zrozumiałego systemu. Dr Russo miał kilka rad w tej sprawie – chodzi o to, aby dobrze o siebie zadbać i upewnić się, że system ECS nie utraci równowagi. Oto kilka wskazówek zaczerpniętych przez jego mądrość:

• Wylecz swoje jelita: Istnieje coraz więcej dowodów na to, że mikrobiom jelitowy i poziom bakterii w nim zawartych jest głównym regulatorem ECS. Ludzie powinni unikać niepotrzebnych antybiotyków, ponieważ niszczą one naturalną równowagę mikrobiologiczną w jelitach. Należy również spróbować pro- i prebiotyków, aby nadać kształt temu biomeowi.
• Jedzcie dobrze: Pokarmy prozapalne, takie jak smażone potrawy z tłuszczami trans lub zbyt duża ilość kalorii w ogóle, są złe dla ECS. Ważne jest również kultywowanie świadomości na temat tego, co jesz – to, co cię nauczono, może nie być najlepsze dla twojego ciała.
• Ćwiczenia: Siedzący tryb życia jest szkodliwy dla ECS, a ćwiczenia są niezbędne do poprawy tonu. Jednakże, wielu walczących z przewlekłymi chorobami doświadcza zaostrzenia objawów, jeśli zbyt mocno naciskają, więc dla wielu zalecany jest program aerobiku o niewielkim wpływie na organizm.
• Spójrz na zdrowie rodziny: Dysfunkcja ECS nie jest genetyczna jak kolor oczu, ale istnieją genetyczne tendencje, więc bądź bardzo ostrożny, jeśli w Twojej rodzinie są inni, którzy walczą z przewlekłymi chorobami. Pamiętaj również o niezdrowych nawykach, które możesz mieć wspólne.
• Śpij dobrze i mniej się stresuj: ECS kocha równowagę, a ciało, które jest zestresowane i niespokojne, jest świetne w wyrzucaniu z siebie wszystkich rodzajów”walniętych” systemów. Więc weź te osiem godzin i zacznij naprawdę radzić sobie ze stresem.

Dr Russo mówi, że nie ma „lekarstwa” na te schorzenia, ale przestrzeganie tych wytycznych daje możliwość poważnej interwencji w objawy – które mogą wyglądać jak lekarstwo.

Patrząc w przyszłość

Co do tego, co będzie dalej, dr Russo pracuje nad pozyskaniem funduszy na badania i prowadzi działania mające na celu dostarczenie dalszych informacji na ten temat, szczególnie w odniesieniu do ECS i mikrobiomu jelitowego. Pracuje on również nad testem diagnostycznym dla osób cierpiących na fibromialgię – czymś, co zmieniłoby życie tych, którzy szukają diagnozy lub muszą udowodnić, że naprawdę ją mają.

A na razie mówi, że musi być więcej świadomości na temat ECS.

„Zdecydowana większość lekarzy po prostu nie ma żadnego doświadczenia w ECS”, powiedział. „Mimo że odkryto go prawie 30 lat temu, bardzo niewiele się z niego korzysta w szkolnych programach nauczania z zakresu medycyny – po prostu się go nie uczy, a to, czy to niefortunne skojarzenie ze słowem „marihuana”, jest niejasne. Ale najwyraźniej mamy do czynienia z deficytem wiedzy w tym zakresie i dopóki nie naprawimy tego problemu, nie będziemy w stanie skuteczniej leczyć naszych pacjentów„.

Więc następnym razem, gdy będziesz u lekarza, czy cierpisz na przewlekłą chorobę, czy nie zastanawiasz się nad zapytaniem lekarza, co możesz zrobić, aby poprawić stan zdrowia twojego systemu endokannabinoidalnego, tylko po to, aby sprawdzić, czy wie, co to jest. (I może wywrzeć na nich jakąś presję, by się dowiedzieli).